Φθινοπωρινή μετανάστευση χωρίς εξόρμηση στο Μεσολόγγι δεν γίνεται. Έτσι φέτος επισκεύθηκα όχι μόνο μία αλλά δύο φορές το Μεσολόγγι, με την ελπίδα να φωτογραφίσω κάποια λιγότερο κοινά είδη για την Ελλάδα.
Οι βασικοί στόχοι ήταν όπως πάντα η Ραβδοσκαλίδρα, η Κοκκινοσκαλίδρα, η Θαλασσολιμόζα, ο Ερημοσφυριχτής αλλά και ο Ψαραετός. Δυστυχώς και οι δύο επισκέψεις ήταν σχετικά σύντομες και έτσι δεν μπόρεσα να ψάξω όλα τα σημεία του έτσι και αλλιώς τεράστιου υγρόποπου μέσα και γύρω από το Μεσσολόγγι. Τελικά όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα να δω Ερημοσφυριχτές και Θαλασσολιμόζες, αλλά είχα μερικές καλές ευκαιρίες με δύο Ραβδοσκαλίδρες και αρκετές Κοκκινοσκαλίδρες.
Επίσης μπορεί να μην είδα Ψαραετό αλλά με αποζημίωσε ο όμορφος νεαρός Πετρίτη της παρακάτω φωτογραφίας.
Το πιο δύσκολο είδος που είδα πάντως ήταν δύο Ερυθρόλαιμοι Φαλαρόποδες. Δυστυχώς δεν υπάρχουν αρκετά καλές φωτογραφίες για να σας δείξω μιας και η απόσταση ήταν κάπως μεγάλη και το φως ιδιαίτερα σκληρό. Ο υγρότοπος πάντως είχε αρκετό ενδιαφέρον και ήταν γεμάτος με παρυδάτια. Ξεχώρισα αυτό το Αργυροπούλι που είχε ακόμα το αναπαραγωγικό του φτέρωμα αν και είμασταν πλέον κοντά στο τέλος του Σεπτέμβρη.