Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο βρέθηκα για ακόμα μια φορά στα Βαρδούσια. Ο στόχος ήταν όπως πάντα τα αλπικά είδη πουλιών που μπορεί να δει κανείς μόνο σε μεγάλο υψόμετρο και στην γνωστή παρέα του Γιώργου και του Μιχάλη προστέθηκε και ο Νίκος που όμως θα γύριζε πίσω το Σάββατο το απόγευμα. Αντίθετα εμείς είχαμε κανονίσει να μείνουμε το Σάββατο το βράδυ στο ορειβατικό καταφύγιο που λειτουργεί στα 2000 μέτρα υψόμετρο περίπου, ώστε την Κυριακή να είμαστε από τα χαράματα στο πεδίο. Την τελευταία φορά που το κάναμε αυτό (τον περασμένο Οκτώβριο) συναντήσαμε κακοκαιρία και πυκνή ομίχλη και τις 2 μέρες και επιστρέψαμε πίσω άπρακτοι, σημάδι του πόσο δύσκολο και απρόβλεπτο είναι το βουνό.
Αυτή τη φορά είχαμε 3 ώρες το Σάββατο το απόγευμα και άλλες 3 την Κυριακή το πρωί. Κατόπιν ο καιρός χάλασε πάλι και μας ανάγκασε να κατέβουμε από το βουνό, αρκετά πριν από το μεσημέρι της Κυριακής. Αυτή τη φορά όμως ο κόπος μας δεν πήγε χαμένος. Το απόγευμα του Σαββάτου μετά από μια μικρή ανάβαση περίπου 100 μέτρα ψηλότερα, είδαμε 2 Χιονοψάλτες και αργότερα, όταν δυστυχώς ο Νίκος είχε φύγει, είχαμε και μία κοντινή συνάντηση με ένα Χιονόστρουθο. Οι Χιονάδες ήταν αρκετά κοινές και είδαμε αρκετές με αναπαραγωγική συμπεριφορά ακόμα και δίπλα στο καταφύγιο, αν και σε λίγο μακρινή απόσταση. Όλα αυτά σε ένα τοπίο μοναδικής ομορφιάς που δεν μπορώ εύκολα να το περιγράψω με λόγια.
Άλλες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις από τα ψηλότερα σημεία του βουνού περιλαμβάνουν αρκετούς Πυροκότσυφες, Βλαχοτσίχλονα, Φανέτα και λίγες Κιτρινοκαλιακούδες. Τέλος είδαμε και ένα αγριόγιδο να βόσκει αμέριμνο στα πιo ψηλά σημεία με γρασίδι, αλλά δυστυχώς εκείνη την ώρα ο δυνατός ήλιος και η υγρασία από το χιόνι που έλιωνε, δημιουργούσαν συνθήκες που έκαναν σχεδόν αδύνατη τη φωτογράφηση σε τόσο μεγάλη απόσταση.
Τελικά φαίνεται ότι για την παρατήρηση αλλά και την φωτογράφηση αλπικών ειδών στην κεντρική και νότια Ελλάδα, τα Βαρδούσια είναι μάλλον το πιο κατάλληλο μέρος, παρά το γεγονός ότι οι καιρικές συνθήκες δεν είναι πάντα οι καλύτερες, ενώ οι μεταβολές τους είναι απρόβλεπτες και συνεχείς. Εγώ πάντως ήδη σκέφτομαι την επόμενη εξόρμηση εκεί.