Λέσβος 2013

Μόλις επέστρεψα από μια τετραήμερη επίσκεψη στη Λέσβο, που ήταν μια από τις πιο πετυχημένες εξορμήσεις που έχω κάνει με το Γιώργο Αλεξανδρή και το Μιχάλη Κωτσάκη.
Η Λέσβος συνδυάζει μια μεγάλη ποικιλία διαφορετικών βιοτόπων (υγρότοποι, δάση, λιβάδια, βραχώδεις ορεινές περιοχές κτλ.) σε σχετικά περιορισμένο χώρο. Έτσι ειδικά κατά τη μετανάστευση μπορεί κανείς να δει και να φωτογραφίσει μία τεράστια ποικιλία από είδη πουλιών που πολύ δύσκολα μπορεί να συναντήσει αλλού. Επιπλέον η θέση της κοντά στις μικρασιατικές ακτές της Τουρκίας προσθέτει στα γνωστά Ευρωπαϊκά είδη και αρκετά ασιατικά που εύκολα περνούν από τις απέναντι ακτές και συντελούν ώστε το νησί να αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες παρατηρητές και φωτογράφους άγριας φύσης από όλο τον κόσμο. Τα πιο “διάσημα” είδη πουλιών είναι ο Πευκοτσοπανάκος, το Σμυρνοτσίχλονο και το Λευκόλαιμο Aϊδόνι. Επιπλέον υπάρχουν και κάποια ασιατικά υποείδη γνωστών ειδών της Ευρώπης όπως είναι η Κίσσα (υποείδος atricapillus). Εκτός βέβαια από τα πουλιά υπάρχουν και κάποια ασιατικά είδη θηλαστικών που βρίσκονται στο νησί με πιο γνωστό τον Ασιατικό σκίουρο (Sciurus anomalus) ή “Γαλιά” όπως είναι γνωστός στους ντόπιους. Η Λέσβος είναι το μόνο μέρος στην Ευρώπη που μπορεί κανείς να τον δει.

Μέσα στις τέσσερεις μέρες που μείναμε στο νησί είχαμε την τύχη να φωτογραφήσουμε όλα σχεδόν αυτά τα είδη αλλά και άλλα ίσως λίγο πιο κοινά, αλλά που δύσκολα μπορεί κανείς να συναντήσει σε άλλες περιοχές όπως Μικροπουλάδα, Χαλκοκουρούνα, Κούκο, Αετογερακίνα… η λίστα είναι πραγματικά μεγάλη.
Ειδικά το Λευκόλαιμο αϊδόνι, ένα ασιατικό είδος που δεν παρατηρείται κάθε χρόνο, φέτος ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής στο νησί με 2 αρσενικά άτομα και ένα θηλυκό στην περιοχή του απολιθομένου δάσους στο Σίγρι. Εμείς βρεθήκαμε εκεί τις πρώτες μέρες και καταφέραμε να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες πριν αποδειχθεί ότι υπήρχαν περισσότερα άτομα και οι παρατηρητές σχηματίσουν ουρά για να τα δουν.
Βέβαια το πιο εντυπωσιακό είναι το μεγάλο πλήθος παρατηρητών από όλο τον κόσμο που από τα μέσα Απριλίου μέχρι το τέλος Μαΐου οργώνουν το νησί και μοιράζονται τις παρατηρήσεις με τους υπόλοιπους λες και πρόκειται για ένα μεγάλο πάρτι παρατηρητών και φωτογράφων άγριας φύσης, από το οποίο δεν θέλει κανείς να λείψει. Υπάρχουν πολλοί που έρχονται κάθε χρόνο για πάρα πολλά χρόνια και ξέρουν το νησί καλύτερα ακόμα και από αρκετούς ντόπιους!

Υπάρχουν πολλά που θα ήθελα να γράψω ακόμα αλλά ο χρόνος είναι λίγος και έρχεται και το Πάσχα… Επιπλέον μέσα σε όλα κάηκε και η οθόνη του υπολογιστή μου και δεν έχω προλάβει να δω όλες τις φωτογραφίες μου. Βέβαια από το άρθρο δεν θα μπορούσε να λείπει μια φωτογραφία του μεγάλου φετινού πρωταγωνιστή στο νησί. Και μιας και Σμυρνοτσίχλονο και Πευκοτσοπανάκο είχα ανεβάσει από την προηγούμενη επίσκεψή μου στη Λέσβο εδώ και εδώ, είπα να ανεβάσω μια φωτογραφία από το τοπικό υποείδος Κίσας με το μαύρο πάνω μέρος του κεφαλιού. Ένα είδος που αν και είναι κοινό είναι αρκετά δύσκολο να το φωτογραφίσει κανείς.