Όταν επισκέπτεται κανείς συχνά ένα μέρος, από ένα σημείο και πέρα ξέρει ακριβώς που να πάει και τι περίπου θα συναντήσει εκεί. Επιπλέον βρίσκει κάποια ιδιαίτερα σημεία που ξεχωρίζουν και ακόμα και όταν η μέρα δεν είναι η καλύτερη, συνήθως δίνουν κάποιες ξεχωριστές φωτογραφικές στιγμές. Ένα από αυτά τα μέρη για μένα είναι το δέλτα του Καλαμά. Πήγα εκεί την περίοδο των γιορτών μετά από την Κερκίνη (για την οποία δεν πρόλαβα να γράψω τίποτα λόγω του ελάχιστου ελεύθερου χρόνου που έχω από τότε).
Ο Καλαμάς είναι ένας από τους λιγότερο δημοφιλείς υγρότοπους της χώρας για παρατηρητές και φωτογράφους άγριας φύσης και αυτό οφείλεται μάλλον στη θέση του. Στριμωγμένος στο Βορειοδυτικό άκρο της χώρας και μακριά από την Αθήνα αλλά και τη Θεσσαλονίκη, παρά την ύπαρξη της Εγνατίας οδού τα τελευταία χρόνια. Μετά από πολλές επισκέψεις στον Καλαμά τα τελευταία χρόνια έχω καταλήξει ότι είναι ένα από τα καλύτερα μέρη στην Ελλάδα για φωτογραφία άγριας φύσης. Συνδυάζει εύκολη πρόσβαση σε αρκετά σημεία του υγρότοπου (μιας και υπάρχουν αρκετοί δρόμοι που τον διασχίζουν) αλλά και αρκετά ενδιαφέροντα είδη.
Ένα από τα αγαπημένα μου σημεία στον Καλαμά είναι μια πολύ μικρή και ρηχή λίμνη που έχει αρκετά ψάρια και ειδικά τις πρωινές ώρες πολύ καλό φως. Λόγω του μικρού της μεγέθους τα νερά είναι πάντα ήρεμα και έτσι της έχω δώσει το παρατσούκλι “Πισίνα”. Συνήθως μπορεί κανείς να βρει εκεί διάφορα είδη Ερωδιών να ψαρεύουν, ή ακόμα και γλάρους, γλαρόνια και Αλκυόνες. Στην τελευταία μου βόλτα μάλιστα συνάντησα ένα κοπάδι Χουλιαρομύτες! Το πιο καλό είναι ότι τα πουλιά δεν ενοχλούνται από την παρουσία μου και έτσι υπάρχουν καλές ευκαιρίες για όμορφες φωτογραφίες.
Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι ένα μικρό μόνο δείγμα από την τελευταία μου επίσκεψη εκεί.