Η φθινοπωρινή μετανάστευση είναι σε πλήρη εξέλιξη και όσον αφορά τα παρυδάτια είδη, δύσκολα μπορεί να βρει κανείς καλύτερο μέρος (στη Νότια Ελλάδα) για να την παρατηρήσει από το Μεσολόγγι. Έτσι επισκέφτηκα δύο φορές μέχρι στιγμής την Κλείσοβα, την μεγάλη λιμνοθάλασσα που βρίσκεται δίπλα στην πόλη. Την πρώτη φορά πήγα μόνος μου τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου και την δεύτερη πριν λίγες μέρες με το φίλο φωτογράφο άγριας φύσης Γιώργο Αλεξανδρή.
Επικεντρώθηκα κυρίως στα παρυδάτια είδη πουλιών και προσπάθησα να βρω κάποια ασυνήθιστα είδη που αυτή την εποχή μπορεί κανείς να συναντήσει εκεί. Το μεγάλο πρόβλημα για τους φωτογράφους άγριας φύσης στο Μεσολόγγι είναι ότι παρ’ όλο που υπάρχουν πολλά θέματα για φωτογράφιση, είναι συνήθως μακριά και δεν υπάρχει τρόπος να πλησιάσεις για φωτογραφίες. Αυτή τη φορά όμως στην πρώτη μου επίσκεψη, όταν τα πουλιά ήταν ακόμα λίγα, έψαξα και ανακάλυψα μερικά ακόμη σημεία που μπορούν να δώσουν πολύ καλές φωτογραφικές ευκαιρίες για «δύσκολα» είδη. Έτσι στη δεύτερη επίσκεψη ήμασταν αρκετά προετοιμασμένοι.
Στο Μεσολόγγι συναντήσαμε όλα τα κοινά για την εποχή παρυδάτια είδη. Λασπότρυγγες, Κοκκινοσκέληδες, Πρασινοσκέληδες, Νανοσκαλίδρες, Δρεπανοσκαλίδρες, Λασποσκαλίδρες, Θαλασσοσφυριχτές, Αμμοσφυριχτές, Χαλικοκυλιστές, Τουρλίδες, Αβοκέτες, όλα ήταν εκεί. Είχαμε όμως ευκαιρίες για φωτογραφίες και από άλλα είδη αρκετά δύσκολα να δει κανείς. Έτσι είδαμε τρείς Ραβδοσκαλίδρες, τρείς Θαλασσολιμόζες, αρκετές Κοκκινοσκαλίδρες και Λευκοσκαλίδρες αλλά και ένα Ερημοσφυριχτή. Αν και ο Ερημοσφυριχτής δεν μας έκανε τη χάρη να πλησιάσει πολύ κοντά, φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που κατάφερα να πάρω μερικές αξιοπρεπείς φωτογραφίες από αυτό το είδος.
Η δεύτερη επίσκεψη ήταν τόσο πετυχημένη που αποφασίσαμε να ξαναπάμε φέτος άλλη μια φορά αν μπορέσουμε, μέσα στο Σεπτέμβριο. Μείνετε συντονισμένοι!