Τη Δευτέρα επέλεξα το μικρό μώλο στο Μανδράκι για την πρωϊνή μου εξόρμηση. Βρίσκεται πολύ κοντά στο ξενοδοχείο και ήμουν εκεί αρκετά πριν την ανατολή. Αυτή τη φορά τα σύννεφα ήταν πολύ πυκνά και ο ήλιος δεν έκανε την εμφάνισή του. Σύντομα γύρω από το μώλο άρχισαν να μαζεύονται οι Χουλιαρόπαπιες, τα Κιρκίρια και οι Πρασινοκέφαλες πάπιες για να τραφούν στα σχεδόν παγωμένα νερά της λίμνης. Διασκέδασα αρκετά παρατηρώντας το χαρακτηριστικό τρόπο με τον οποίο τρέφονται οι Χουλιαρόπαπιες και παρά το λίγο φως κατάφερα να έχω μερικές αξιοπρεπείς φωτογραφίες.
Ένας θηλυκός Χειμωνόκιρκος, και δύο Βραχοκιρκίνεζα έκαναν ένα βιαστικό πέρασμα κοντά στο σημείο που βρισκόμουν αλλά ο Θαλασσαετός που είχα δει την προηγούμενη μέρα δεν φάνηκε δυστυχώς. Γυρίζοντας όμως στο ξενοδοχείο μια σιλουέτα πάνω σε ένα ψηλό δέντρο δίπλα στο σιδηροδρομικό σταθμό του χωριού τράβηξε την προσοχή μου. Ήταν ένα αρσενικό Διπλοσάϊνο. Έβγαλα μερικές φωτογραφίες μέσα από το αυτοκίνητο και αμέσως μετά βγήκα με το τρίποδο για να πλησιάσω πιο κοντά. Δυστυχώς στο μεταξύ μια ομάδα από Κουρούνες το έκαναν να πετάξει μακρυά. Έχασα την ευκαιρία για κάτι καλύτερο αλλά και έτσι δεν έχω παράπονο, μιας και ήταν η πρώτη μου συνάντηση με αυτό το είδος.
Λίγο πριν το μεσημέρι και την αναχώρισή μας από τη λίμνη, κάναμε ένα τελευταίο βιαστικό πέρασμα από το Μανδράκι. Καθώς η μέρα είχε προχωρήσει, διαπίστωσα ότι ο μώλος είναι πολύ καλό σημείο για φωτογράφιση Κιρκιριών και Χουλιαρόπαπιων εν πτήση. Αφήσαμε πίσω μας τη λίμνη οριστικά νωρίς το μεσημέρι μιας και υπολόγιζα σε ένα πέρασμα από το δέλτα του Γαλλικού στη Θεσσαλονίκη πριν από την επιστροφή στην Αθήνα. Όπως πάντα, πριν καλά καλά φύγουμε από τη λίμνη άρχισα ήδη να σκέφτομαι την επόμενη επίσκεψη μου εκεί…
English
Ελληνικα