Σαββατοκύριακο στην Κερκίνη (2η μέρα)

Την Κυριακή η μέρα ξεκίνησε νωρίς. Αρκετά πριν την ανατολή ήμουν στο δυτικό ανάχωμα της λίμνης. Υπολόγιζα ότι τα πυκνά σύννεφα θα έκρυβαν τον ήλιο και θα μπορούσα να φωτογραφίσω κάποια λιγότερο κοινά είδη που ενδεχομένως θα πλησίαζαν την όχθη, όπως Βουκεφάλες, Χηνοπρίστες, Νανοπρίστες ή οτιδήποτε άλλο προκύψει. Άλλωστε στο ίδιο σημείο πέρυσι τα είχα καταφέρει με χειρότερες συνθήκες. Δυστυχώς υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχο γιατί τα σύννεφα δεν ήταν τόσο πυκνά τελικά και έτσι αντί για πάπιες βρέθηκα να φωτογραφίζω την Ανατολή. Τα χρώματα ήταν μοναδικά και οι φωτογραφίες ελάχιστα μπορούν να αποδώσουν την πραγματικότητα. Παρ’ όλα αυτά τα πουλιά δεν φάνηκε να το εκτιμούν το ίδιο με εμένα και έτσι δεν προέκυψε τίποτα αξιοσημείωτο έστω και με το φως κόντρα. Είδα βέβαια από πολύ μακριά ένα Θαλασσαετό να πετά προς το Μανδράκι και δύο Καρακάξες να παρενοχλούν ένα Ξεφτέρι μέχρι που κατάφεραν να το διώξουν από την περιοχή. Κρίμα…

Η προσπάθειά μου να φτάσω σε κάποιο σημείο από όπου ήταν πιθανό να δω τις Ασπρομέτωπες Χήνες ή ακόμα και τις πολύ σπάνιες Νανόχηνες σταμάτησε στη λάσπη από το χιόνι που έλιωνε. Έτσι αποφάσισα να περάσω την υπόλοιπη μέρα μου στο Ανατολικό ανάχωμα. Στο πρώτο τμήμα προς τη μεριά του Λιθότοπου, με τα μεγάλα δέντρα που το περιστοιχίζουν, είναι εύκολο αυτή την εποχή να δει κανείς Δεντροφυλοσκόπους, Παπαδίτσες, Κοτσύφια ακόμα και Δρυοκολάπτες. Όσο προχωράει κανείς προς το δέλτα του Στρυμόνα το τοπίο ανοίγει. Είναι τώρα πιο εύκολο να δεις προς τη μεριά της Λίμνης τους γλάρους και τους περίφημους Αργυροπελεκάνους να αναπαύονται ή να μετακινούνται πετώντας ελάχιστα πάνω από το νερό.

Μικρές ομάδες από Αργυροτσικνιάδες, Λαγγόνες, Κορμοράνους και Σταχτοτσικνιάδες μου χάρισαν αρκετές όμορφες εικόνες.

Αργά το απόγευμα έφτασα προς το τέλος του αναχώματος στο παρυδάτιο δάσος όπου είδα ξανά τα ίδια είδη από πάπιες με την προηγούμενη μέρα, αλλά και ένα ζευγάρι Βαλτόπαπιες.