Μια Κυριακάτικη επίσκεψη στον υδροβιότοπο του Σχοινιά

Την προηγούμενη Κυριακή επισκέφτηκα μετά από αρκετό καιρό τον υγροβιότοπο του Σχοινιά που βρίσκεται δίπλα στο Ολυμπιακό κοπηλατοδρόμιο.Παρά το ότι είναι ο μεγαλύτερος υγρότοπος της Αττικής και την Άνοιξη φιλοξενεί ένα μεγάλο αριθμό από πουλιά, το καλοκαίρι ξεραίνεται τελείως και σχεδόν αδειάζει από ζωή.

Δυστυχώς παρά τις βροχές που έπεσαν στην περιοχή πρόσφατα, ο υγρότοπος ήταν ακόμα σχεδόν τελείως ξερός. Έτσι εκτός από τα πολλά Ψευταϊδόνια που μπορεί να βρει κανείς όλο το χρόνο εκεί και κάποια ακόμα κοινά είδη όπως καρακάξες, σταυλοχελίδονα, μαυροτσιροβάκοι κ.α. δεν βρήκα κάτι ενδιαφέρον. Έτσι αποφάσισα να κινηθώ λίγο στα γύρω καλλιεργημένα χωράφια με την ελπίδα να δω κάτι ενδιαφέρον μιας και η μεταναστευτική περίοδος δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί.

Μη βρίσκοντας κάτι ιδιαίτερο πέρα από τους πολλούς νεαρούς Αετομάχους που δεν έχουν φύγει ακόμα για την Αφρική, σταμάτησα σε ένα χωράφι και παρατηρούσα δύο Μαυρολαίμηδες και ένα Θαμνοφυλοσκόπο που χρησιμοποιούσαν τα μπεκ για το πότισμα σαν παρατηρητήρια για να βρίσκουν την τροφή τους. Αφού έβγαλα μερικές φωτογραφίες αποφάσισα να γυρίσω σπίτι.

Πριν απομακρυνθώ πολύ όμως από το σημείο, έπεσα πάνω σε ένα νεαρό Κούκο! Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη γιατί κανονικά θα έπρεπε να είχε φύγει για την Αφρική αρκετές μέρες νωρίτερα. Έμεινα στο σημείο και τον παρατήρησα αρκετή ώρα να κυνηγά και να τρώει κάμπιες που έβρισκε στο χωράφι. Καθόταν σε ένα σιδερένιο στύλο και μόλις έβλεπε το θήραμα εφορμούσε και αφού το έπιανε, επέστρεφε στο στύλο για να το φάει. Ελπίζω να ολοκληρώσει το ταξίδι του με επιτυχία και του χρόνου να τον ξαναδούμε στα μέρη μας.