By petros, on June 26th, 2021
DEKAOXTORAΠέρασε πάνω από ένας χρόνος από την αρχή των περιοριστικών μέτρων λόγω της πανδημίας του Covid-19. Μόλις πριν λίγες βδομάδες τα πράγματα άρχισαν να επανέρχονται σιγά σιγά στην κανονικότητα. Όλο αυτό το διάστημα, που είμασταν οι περισσότεροι μέσα στο σπίτι με ελάχιστες δυνατότητες για βόλτες έξω και καθόλου για ταξίδια, ακόμα και κοντινά, οι ευκαιρίες για φωτογραφία άγριας φύσης ήταν πραγματικά σχεδόν ανύπαρκτες. Βέβαια όλο και κάποιες μικρές ευκαιρίες υπήρχαν αν κάποιος προσπαθούσε λίγο παραπάνω. Η αυλή του σπιτιού, ένα κοντινό πάρκο, μια βόλτα στα όρια του επιτρεπτού, έδωσαν κάποιες ευκαιρίες. Αυτές είναι κάποιες (λίγες) φωτογραφίες από αυτές που βγήκαν στο διάστημα της καραντίνας.
Όπως αυτή η Δεκαοχτούρα που πλησιάσε τόσο κοντά στο μπαλκόνι του σπιτιού μου!
Ή όπως αυτό το Μαυροκιρκίνεζο που πήρε ένα μεζεδάκι στο δρόμο από Αφρική για Βόρεια Ευρώπη.
Ή όπως αυτός ο περαστικός από τα Σπάτα Λιβαδόκιρκος.
Στο μεταξύ εμείς μπορεί να περνούσαμε τον καιρό μας στο σπίτι, αλλά η φύση ετοιμαζόταν για την επόμενη γενιά. Εδώ μια Ελατοπαπαδίτσα που κουβαλά υλικό για τη φωλιά της (από μια βόλτα στην Πάρνηθα).
Ένας νεοσσός Βαλτόπαπιας από μια βιαστική βόλτα στο Σχοινιά.
Και τέλος ένας νεαρός Νανόμπουφος που γεννήθηκε μόλις πριν λίγες μέρες στα Σπάτα.
Μην ξεχνάτε ότι κάνοντας click πάνω στις φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος μαζί με τα στοιχεία της λήψης.
By petros, on December 9th, 2019
Πριν από 3 εβδομάδες ένα πολύ καλό νέο ήρθε ξαφνικά να ταράξει την σχετικά μικρή κοινότητα των ορνιθοπαρατηρητών της χώρας. Ήταν η πρώτη παρατήρηση Γραμμοτσικνιά (Butorides striata) στην Ελλάδα. Το νεαρό άτομο παρατηρήθηκε στα Χανιά και στην αρχή το μπέρδεψαν με νεαρό Νυχτοκόρακα. Μόλις όμως έγινε αντιληπτό περί τίνος πρόκειται, άρχισαν να συρέουν στο σημείο παρατηρητές από όλη την Ελλάδα.
Κάπως έτσι βρέθηκα και εγώ στο πλοίο για Χανιά ελπίζοντας ότι θα προλάβω να το δω από κοντά και να πάρω μερικές φωτογραφίες. Σε αυτές τις περιπτώσεις ποτέ δεν ξέρεις αν και πότε θα ξαναφανεί το είδος στα μέρη μας. Ευτυχώς το πουλί ήταν στο ίδιο σημείο και τρεφόταν ήρεμο στην εκβολή ενός μικρού ποταμού μέσα στην πόλη! Ο αρκετός κόσμος που πέρναγε από το σημείο δεν φαινόταν να το ενοχλεί ιδιαίτερα, τουλάχιστον όχι στο βαθμό να το αναγκάσει να αλλάξει θέση. Έτσι μπόρεσα να το θαυμάσω και εγώ και να πάρω μερικές φωτογραφίες. Εδώ βλέπετε μόνο ένα μικρό δείγμα!
Μην ξεχνάτε ότι κάνοντας click πάνω στις φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος μαζί με τα στοιχεία της λήψης.
By petros, on January 6th, 2019
Πέρασαν πάνω από 10 χρόνια από την πρώτη μου επίσκεψη στα δάση της Οροσειράς της Ροδόπης. Σε όλες αυτές τις επισκέψεις ένας από τους βασικούς στόχους ήταν να δω και να φωτογραφίσω Αγριόκουρκο. Το εμβληματικό είδος του δάσους ίσως στο πιο νότιο σημείο εξάπλωσής του στην Ευρώπη. Πάντα όμως μέχρι τώρα γυρνούσα με μια μικρή απογοήτευση μιας και καμία προσπάθεια δεν είχε αποδόσει. Παρ’ όλες τις πληροφορίες και το ψάξιμο ποτέ δεν καταφερνα να το βρω.
Άλλωστε ο πληθυσμός είναι αρκετά μικρός. Λιγότερα από 400 άτομα λέγεται ότι υπάρχουν σε όλο το τεράστιο δάσος.
Όλα αυτά μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο! Επιτέλους στην τελευταία εξόρμηση με το Μιχάλη και το Γιώργο η τύχη μας χαμογέλασε. Πέσαμε πάνω σε ένα όμορφο θηλυκό άτομο που βρισκόταν πάνω στο δρόμο! Καθήσαμε ήσυχα και βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες μιας και το εντυπωσιακό πουλί φάνηκε να μην ενοχλείται ιδιαίτερα από την παρουσία μας. Σιγά-σιγά αφού μας χάρισε μερικά όμορφα καρέ, χάθηκε μέσα στο δάσος.
Αυτή η συνάντηση επισκίασε όλα τα άλλα όμορφα και σπάνια είδη που όπως πάντα βλέπει κάποιος στο μοναδικό αυτό δάσος. Όπως τη Σπουργιτόγλαυκα της φωτογραφίας που βρήκαμε στην περιοχή του δάσους της Ελατιάς.
Μην ξεχνάτε ότι με κλικ πάνω στις φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος μαζί με τα στοιχεία της λήψης.
By petros, on January 9th, 2017
Τις πρώτες μέρες του 2017 επισκεύτηκα ξανά τις εκβολές του Γαλλικού ποταμού στη Θεσσαλονίκη. Αυτή τη φορά έψαχνα για ένα Βροχοπούλι του Ειρηνικού που είχε εμφανιστεί εκεί πριν από αρκετές μέρες.
Αυτό το είδος είναι ένας σπάνιος επισκέπτης για την Ελλάδα και μιας και εκείνες τις μέρες επέστρεφα στην Αθήνα μετά από ολιγοήμερες διακοπές λόγω των γιορτών, άλλαξα τη διαδρομή της επιστροφής, προκειμένου να το δω και να πάρω μερικές φωτογραφίες.
Οι εκβολές του Γαλλικού ποταμού βρίσκονται στα όρια της πόλης της Θεσσαλονίκης. Ακριβώς στο σημείο που το ποτάμι χύνεται στη θάλασσα, σε κάποιο σημείο που τα νερά είναι σχεδόν στάσιμα, μαζεύονται αρκετά αντικείμενα που έχουν συγκεντρωθεί σε όλη τη διαδρομή του ποταμιού. Πλαστικές σακούλες, μπουκάλια και κάθε λογής αντικείμενα δημιουργούν ένα όχι και τόσο ευχάριστο θέαμα σε εκείνο το σημείο.
Ακριβώς εκεί, επιστρέφοντας από το σημείο που είχε παρατηρηθεί το Βροχοπούλι του Ειρηνικού, είδα αυτό το Κουφομπεκάτσινο να τρέφεται χωρίς να μου δίνει καμία σημασία. Ένας πραγματικός νάνος με σώμα όχι μεγαλύτερο από σπουργίτι, τσιμπολογούσε ανάμεσα στα πλαστικά μπουκάλια και τις σακούλες στον αγώνα του για επιβίωση στο μισοπαγωμένο ποτάμι. Πήρα μερικές φωτογραφίες πριν συνεχίσω το δρόμο της επιστροφής για Αθήνα.
Όσο για το Βροχοπούλι του Ειρηνικού, τελικά το βρήκα μετά από αρκετές ώρες ψάξιμο. Αν και το φως δεν ήταν από την ιδανική γωνία, τελικά κατάφερα να βγάλω μερικές αξιοπρεπείς φωτογραφίες.
By petros, on December 25th, 2016
Πολλές φορές προκειμένου να εκμεταλευτείς κάποια σπάνια ευκαιρία για να φωτογραφίσεις είδη που δύσκολα εμφανίζονται στη χώρα μας και ακόμα πιο δύσκολα δίνουν φωτογραφικές ευκαιρίες, “υποχρεώνεσαι” να κάνεις αρκετά μεγάλα ταξίδια ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα. Μια τέτοια περίπτωση ήταν πριν από λίγες μέρες. Κοντά στις εκβολές του Γαλικού ποταμού, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη, εμφανίστηκαν σχεδόν ταυτόχρονα μια Χιονόπαπια και δύο Βελουδόπαπιες. Είδη που αναπαράγονται στον αρκτικό κύκλο και σπάνια κατεβαίνουν τόσο χαμηλά ακόμα και το Χειμώνα. Όσες φορές είχα προσπαθήσει να τα δω από κοντά, είτε δεν τα έβρισκα καθόλου είτε ήταν τόσο μακρυά στη θάλασσα που μόνο με τηλεσκόπιο μπορούσες να τα δεις. Ο χρόνος όμως που είχα διαθέσιμο ήταν ελάχιστος, έτσι μια Κυριακή αρκετές ώρες πριν το χάραμα, ξεκίνησα μαζί με το Μιχάλη και το Γιώργο για τη Θεσσαλονίκη.
Ο πρώτος στόχος ήταν η Χιονόπαπια. Η πληροφορία ήταν ότι σε αντίθεση με άλλες φορές, τώρα δεν τρεφόταν βαθιά μέσα στη θάλασσα, αλλά σε μια από τις εποχιακές λίμνες που σχηματίζονται ανάμεσα στις εκβολές του Γαλλικού και του Αξιού ποταμού. Πραγματικά την βρήκαμε εύκολα, αλλά η φωτογράφιση τελικά δεν ήταν και τόσο εύκολη όσο περιμέναμε. Τρεφόταν αρκετά μακρυά μας και δεν φαινόταν να πλησιάζει προς το σημείο που καθόμαστε περιμένοντας. Καποια στιγμή που φάνηκε να πλησιάζει αργά αργά, ένας περαστικός Καλαμόκιρκος την τρόμαξε και αμέσως πέταξε προς τη θάλασσα. Ευτυχώς μετά από λίγο ξαναγύρισε στο ίδιο περίπου σημείο. Τελικά μετά από αρκετή ώρα πέρασε κάποια στιγμή από σχετικά κοντινή απόσταση και κατάφερα να πάρω μερικές καλές φωτογραφίες. Ευτυχώς γιατί η ώρα περνούσε γρήγορα!
Πλησίαζε μεσημέρι όταν αφήσαμε την Χιονόπαπια για να ψάξουμε τον άλλο μεγάλο μας στόχο που ήταν οι δύο Βελουδόπαπιες αρκετά χιλιόμετρα πιο πέρα. Στο δρόμο είχαμε και μερικές ακόμα καλές φωτογραφικές ευκαιρίες μιας και είναι γνωστό ότι η περιοχή έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Είδαμε σχεδόν όλα τα κοινά παρυδάτια είδη (Κοκκινοσκέληδες, Πρασινοσκέληδες, Αργυροπούλια, Τουρλίδες, Λασποσκαλίδρες, Νανοσκαλίδρες κτλ), αλλά και Λαγγόνες, Κορμοράνους, Αργυροπελεκάνους. Επίσης μέσα στα πάρα πολλά Μαυροβουτηχτάρια που υπήρχαν στην περιοχή, βρήκαμε και ένα μοναχικό Χειμωνοβουτηχτάρι που τρεφόταν πολύ κοντά στην ακτή. Κάθε Χειμώνα εμφανίζονται μερικά στις εκβολές του Γαλλικού ποταμού, αλλά ποτέ δεν είχα δει κάποιο να πλησιάζει τόσο κοντά. Έτσι κάναμε μια καλή στάση και πήραμε μερικές φωτογραφίες.
Αργά το μεσημέρι φτάσαμε στο σημείο που ήταν οι δύο Βελουδόπαπιες. Τρέφονταν στη θάλασσα με καβούρια αρκετά μακρυά από την ακτή, σιγά σιγά όμως πλησίασαν πιο κοντά. Η ακτή έβλεπε προς Νότο οπότε το φως δεν ήταν καλό, αλλά δεν είχα ξαναδεί το είδος από τόσο κοντά, οπότε πήρα αρκετές φωτογραφίες έστω και αν η ποιότητα δεν είναι η καλύτερη.
Φύγαμε όταν ο ήλιος είχε δύσει και φτάσαμε στην Αθήνα λίγο μετά τις 10 το βράδυ, έχοντας φωτογραφήσει δύο είδη για πρώτη φορά. Καθόλου άσχημα για ημερήσια εξόρμηση!
By petros, on October 23rd, 2016
Φθινοπωρινή μετανάστευση χωρίς εξόρμηση στο Μεσολόγγι δεν γίνεται. Έτσι φέτος επισκεύθηκα όχι μόνο μία αλλά δύο φορές το Μεσολόγγι, με την ελπίδα να φωτογραφίσω κάποια λιγότερο κοινά είδη για την Ελλάδα.
Οι βασικοί στόχοι ήταν όπως πάντα η Ραβδοσκαλίδρα, η Κοκκινοσκαλίδρα, η Θαλασσολιμόζα, ο Ερημοσφυριχτής αλλά και ο Ψαραετός. Δυστυχώς και οι δύο επισκέψεις ήταν σχετικά σύντομες και έτσι δεν μπόρεσα να ψάξω όλα τα σημεία του έτσι και αλλιώς τεράστιου υγρόποπου μέσα και γύρω από το Μεσσολόγγι. Τελικά όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα να δω Ερημοσφυριχτές και Θαλασσολιμόζες, αλλά είχα μερικές καλές ευκαιρίες με δύο Ραβδοσκαλίδρες και αρκετές Κοκκινοσκαλίδρες.
Επίσης μπορεί να μην είδα Ψαραετό αλλά με αποζημίωσε ο όμορφος νεαρός Πετρίτη της παρακάτω φωτογραφίας.
Το πιο δύσκολο είδος που είδα πάντως ήταν δύο Ερυθρόλαιμοι Φαλαρόποδες. Δυστυχώς δεν υπάρχουν αρκετά καλές φωτογραφίες για να σας δείξω μιας και η απόσταση ήταν κάπως μεγάλη και το φως ιδιαίτερα σκληρό. Ο υγρότοπος πάντως είχε αρκετό ενδιαφέρον και ήταν γεμάτος με παρυδάτια. Ξεχώρισα αυτό το Αργυροπούλι που είχε ακόμα το αναπαραγωγικό του φτέρωμα αν και είμασταν πλέον κοντά στο τέλος του Σεπτέμβρη.
By petros, on July 28th, 2016
Τον προηγούμενο μήνα επισκεύτηκα το δάσος της Ελατιάς στη Δράμα. Αυτό το δάσος είναι μοναδικό για την Ελλάδα και σε πολλές περιπτώσεις είναι το μόνο μέρος στη χώρα που μπορείς να βρεις κάποια είδη χλωρίδας και πανίδας. Είναι το νοτιότερο σημείο στην Ευρώπη που μπορείς να συναντήσεις Καρυοθραύστη και Αγριόκουρκο και το μόνο σημείο στην Ελλάδα στο οποίο έχεις καλές πιθανότητες να συναντήσεις μεταξύ άλλων Δασόκοτα, Αιγωλιό, και Σπουργιτόγλαυκα. Πέρασα τέσσερεις μέρες σε αυτό το απίστευτο μέρος μαζί με δύο φίλους φωτογράφους άγριας φύσης και παρ’ ότι ο καιρός δεν ήταν καθόλου καλός (έβρεχε κάθε μέρα και σε αρκετές περιπτώσεις είδαμε και χαλάζι), η επίσκεψή μας τελικά αποδείχθηκε πολύ πετύχημένη.
Μόλις φτάσαμε στο δάσος επισκευτήκαμε ένα σημείο στο οποίο υπήρχε η πληροφορία ότι πέρσυ παρατηρήθηκε εκεί Σπουργιτόγλαυκα. Σχεδόν αμέσως με την άφιξή μας ακούσαμε κάλεσμα Σπουργιτόγλαυκας στο ίδιο περίπου σημείο με πέρσυ! Εκείνο δεν που είναι ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι όταν μετά από κόπο καταφέραμε να την εντοπίσουμε, ακούσαμε ένα Αιγωλιό να απαντά στο κάλεσμα της Σπουργιτόγλαυκας μέσα στο μεσημέρι! Υποθέτω ότι η βαριά συννεφιά ήταν η αιτία που ένα νυχτόβιο πουλί όπως είναι ο Αιγωλιός έκανε αισθητή την παρουσία του τόσο νωρίς μέσα στη μέρα. Με όλα αυτά η επιίσκεψή μας ήταν ήδη επιτυχής από την πρώτη μέρα! Ο εντοπισμός του Αιγωλιού μέσα στο δάσος δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση αλλά όταν τελικά καταφέραμε και να τον εντοπίσουμε, ανταμοιφθήκαμε από αρκετές καλές φωτογραφίες από αυτό το δύσκολο να εντοπίστεί νυχτόβιο πουλί. Αυτές οι φωτογραφίες ήταν για μένα οι πρώτες για αυτό το είδος. Είχα καταφέρει να ακούσω το κάλεσμά του κάποιες φορές στο παρελθόν αλλά ποτέ δεν τον είχα δει στο φυσικό του περιβάλλον. Σε μια επόμενη σύντομη βραδυνή βόλτα κοντά στο ξενοδοχείο μας βρήκαμε και ένα ζευγάρι Χουχουριστές για να συμπληρώσουμε τη λίστα με τις παρατηρήσεις των νυχτόβιων ειδών Κουκουβάγιας για αυτή την εξόρμηση. Δηστυχώς δεν καταφέραμε να φωτογραφήσουμε τους Χουχουριστές γιατί είχε πέσει ήδη η νύχτα όταν τους εντοπίσαμε.
Τις επόμενες μέρες ο άσχημος καιρός μας εμπόδισε να ψάξουμε για Τριδάκτυλο Δρυοκολάπτη που ήταν άλλο ένα από τα δύσκολα είδη “στόχους” και επιπλέον δεν βρήκαμε Αγριόκουρκους αλλά συναντήσαμε Καρυοθραύστες, Δασόκοτες, Καστανοπαπαδίτσες, Βουνοπαπαδίτσες, Λοφιοπαπαδίτσες, Πύρουλες, Σταυρομύτες και αρκετά ακόμα δασόβια είδη πουλιών. Επιπλέον βρήκαμε πολλά Ζαρκάδια σε αρκετά σημεία μέσα στο δάσος.
Φύγαμε από το δάσος γεμάτοι όμορφες αναμνήσεις και την ελπίδα ότι θα καταφέρουμε να ξαναπάμε το Φθινόπωρο με καλύτερο καιρό.
Μην ξεχνάτε ότι κάνοντας click πάνω στις φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος μαζί με τα στοιχεία της λήψης.
By petros, on January 7th, 2016
Μετά από αρκετά χρόνια ανεπιτυχών προσπαθειών για να δω και να φωτογραφίσω Τοιχοδρόμο (Tichodroma muraria), η αναζήτησή μου ολοκληρώθηκε τις τελευταίες μέρες του έτους που μόλις ολοκληρώθηκε κάπου έξω από την Καστοριά.
Λίγο έξω από την πόλη και στη μέση μιας αρκετά μεγάλης ορθοπλαγιάς, μέσα σε μια φυσική σπηλιά, βρίσκεται ένα μικρό εκκλησάκι που είναι προσβάσιμο από ένα απότομο μονοπάτι. Εκεί υπήρχε η πληροφορία ότι ξεχειμωνιάζει ένας τουλάχιστον Τοιχοδρόμος.
Μία μόλις μέρα πριν φύγει το 2015 βρέθηκα εκεί και μετά από μερικές ώρες αναμονή η τύχη μου χαμογέλασε. Έτσι είχα την ευκαιρία να δω για πρώτη φορά από κοντά αυτό το τόσο ιδιαίτερο αλλά και δύσκολο να παρατηρηθεί είδος, που επιπλέον μου χάρισε και αρκετές καλές φωτογραφικές στιγμές, ένα δείγμα των οποίων βλέπετε εδώ.
Μην ξεχνάτε ότι κάνοντας click πάνω στις φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος μαζί με τα στοιχεία της λήψης.
By petros, on September 11th, 2015
Αυτό το καλοκαίρι βρέθηκα για δύο εβδομάδες στα Αντικύθηρα συμμετέχοντας στο εθελοντικό πρόγραμμα της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας.
Οι μέρες στο νησί πέρασαν πολύ όμορφα αλλά και πολύ γρήγορα. Όταν περνάς αρκετές μέρες σε τόσο μικρά και απομωνομένα μέρη έρχεσαι πιο κοντά με τους ανθρώπους εκεί και η αναχώρηση είναι λίγο πιο στενάχωρη μιας και σημαίνει κάτι παραπάνω από το τέλος των διακοπών. Ελπίζω να καταφέρω να επισκευτώ ξανά το νησί στο μέλλον, ακόμα και μόνο για να κάνω διακοπές εκεί.
Φωτογραφικά ομολογώ ότι περίμενα περισσότερα πράγματα, αλλά τελικά η Άνοιξη φαίνεται ότι είναι η πιο κατάλληλη εποχή για φωτογράφιση των πολλών μεταναστευτικών πουλιών που περνούν από το νησί. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν αρκετά είδη ενδημικά στο νησί που δίνουν έτσι και αλλιώς αρκετές ευκαιρίες. Από αυτά ξεχωρίζουν φυσικά οι Μαυροπετρίτες μιας και τα Αντικύθηρα φιλοξενούν τη δεύτερη μεγαλύτερη αναπαραγωγική αποικία με 900 περίπου ζευγάρια. Υπάρχουν βέβαια ακόμα και οι Πετρίτες, οι Νησιώτικες Πέρδικες, οι Κόρακες και αρκετά νυχτόβια αρπακτικά είδη μιας και είδαμε εύκολα Γκιώνη αλλά και Τυτώ πολύ κοντά στον ξενώνα της Ορνιθολογικής.
Μην ξεχνάτε ότι κάνοντας κλικ πάνω σε κάθε φωτογραφία μπορείτε να δείτε τα στοιχεία της λήψης, αλλά και να τη δείτε σε μεγαλύτερη ανάλυση.
By petros, on May 30th, 2015
H Εταιρία Προστασίας Πρεσπών (www.spp.gr) σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία (www.ornithologiki.gr) οργάνωσαν τις πρώτες μέρες του Μαϊου μια εκδήλωση που ελπίζουν να γίνει ετήσιος θεσμός.
Το 1ο Prespa Bird Weekend λοιπόν περιελάμβανε 2 μέρες γεμάτες με βόλτες στην όμορφη φύση της περιοχής και παρατήρηση της πλούσιας και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας ορνιθοπανίδας. Επιπλέον η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών κάλυψε τα έξοδα διαμονής και διατροφής των συμμετεχόντων στην εκδήλωση.
Την πρώτη μέρα οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε ομάδες και κάθε ομάδα ανέλαβε να διασχίσει ένα καθοριμένο από πριν μονοπάτι και να καταγράψει τα είδη των πουλιών που θα παρατηρήσει, ενώ την δεύτερη μέρα οι συμμετέχοντες πάλι χωρισμένοι σε ομάδες κλήθηκαν να παρατηρήσουν όσο περισσότερα είδη πουλιών μπορούσαν σε όλη την περιοχή των Πρεσπών.
Η περιοχή των Πρεσπών διακρίνεται από τεράστια ποικιλία βιοτόπων που βοηθούν ώστε ένας δυσανάλογα μεγάλος αριθμός από είδη πουλιών να φωλιάζουν στην περιοχή. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν ο Αργυροπελεκάνος (είδος παγκόσμια απειλούμενο που διατηρεί την μεγαλύτερη αναπαραγωγική αποικία του με 1400 περίπου ζευγάρια στην περιοχή), ο Ροδοπελεκάνος, η Σταχτόχηνα (το νοτιότερο σημείο αναπαραγωγής της στην Ευρώπη), ο Χηνοπρίστης (επίσης το νοτιότερο σημείο αναπαραγωγής του στην Ευρώπη), η Λαγγόνα, ο Γερακοτσιροβάκος (από τα ελάχιστα μέρη στην Ελλάδα που φωλιάζει), o Χρυσαετός κ.α.
Φυσικά ανάμεσα σε όλες τις δραστηριότητες της εκδήλωσης, κατάφερα να ξεκλέψω και λίγο χρόνο για μερικές φωτογραφίες. Επειδή αυτός ο χρόνος ήταν έτσι και αλλιώς λίγος, επικεντρώθηκα στα είδη που είναι δύσκολο να δει κάποιος αλλού. Έτσι φωτογράφησα μεταξύ άλλων Σταχτόπαπιες, Αργυροπελεκάνους, Συκοφάγους, για πρώτη φορά ενήλικους Γερακοτσιροβάκους αλλά και μια Αλεπού που εμφανίστηκε πρωί πρωί στην όχθη της Μικρής Πρέσπας. Οι φωτογραφίες που φαίνονται εδώ είναι μόνο ένα μικρό δείγμα. Μην ξεχνάτε ότι με κλικ πάνω στις εικόνες μπορείτε να τις δείτε σε μεγαλύτερη ανάλυση μαζί με τα στοιχεία της λήψης.
|
|
Comments are closed 
English
Ελληνικα